Merlin von Wolfshof

29-01-2003 * 08-05-2012

Het ging het laatste jaar steeds minder met Merlin. Naast de fiets lukte niet meer goed en lange wandelingen waren ook al een tijdje taboe. Wel had hij nog steeds veel plezier in het apporteren van zijn balletje. De laatste weken was dat het enige waar hij nog lol in had. Daarna lag hij dan de hele dag te slapen, vaak heel heel diep weg in dromenland. Het wakker worden en opstaan ging steeds moeizamer. Met leed in ons hart zagen we hem achteruit gaan, zichtbaar oud worden. Ook plaagde hem al een tijdje een hardnekkige en akelige allergie, die we maar niet “onder de duim” kregen.

Kortom, steeds vaker vroeg ik me af of dit nog wel een waardig hondenleven was.

Immers, dat was wat ik hem, net als al mijn honden, had beloofd, op de dag dat hij met ons mee naar huis mocht, om voorgoed bij ons te wonen.

 

Ik zie hem nog aan komen huppelen: krap 3 maanden oud en nog een beetje nat en “fluffy” van de traditionele wasbeurt. Z’n snoetje vol blijde verwachting en vol vertrouwen dat déze mensen nu dan toch eindelijk helemaal alleen voor hém kwamen…..!

Vertrouwen, dat is wat hij mij altijd heeft gegeven. Dát is wat ik van deze kanjer heb geleerd: vertrouwen hebben en geven. In je mensen en in de toekomst.

En als er dan geen toekomst meer is? Dan vertrouwt hij erop dat ik hem laat gaan. Los laat. In al z’n waardigheid als hond. Met respect.

En hoe moeilijk ook, dat heb ik gedaan….

Pagina van Merlin